امام جواد (ع) « غاصب اول » و « غاصب دوم » را لعنت می فرمایند

عن زکریا بن آدم قال : إنی لعند الرضا علیه السلام إذ جئ بأبی جعفر علیه السلام و سنة أقل من أربع سنین ، فضرب بیده إلى الأرض و رفع رأسه إلی السماء فأطال الفکر ، فقال له الرضا علیه السلام : بنفسی فلم طال فکرک ؟ فقال : فیما صنع بأمی فاطمة ، أما و الله لأخرجنهما ثم لأحرقنهما ثم لأذرینهما ثم لأنسفنهما فی الیم نسفا ، فاستدناه و قبل بین عینیه ، ثم قال : بأبی أنت و أمی أنت لها یعنی الإمامة.(43)

 

زکریا بن آدم نقل میکند: در محضر امام رضا علیه السلام بودم که امام  جواد علیه السلام تشریف آوردند و سن ایشان در آن موقع کمتر از چهار سال بود. پس با دستش به زمین میزد و سرش را به سوی آسمان گرفت و به مدت طولانی به فکر فرو رفت. امام رضا علیه السلام فرمودند: در چه موردی فکر شما اینقدر به درازا کشیده است؟ جواد الائمه علیه السلام عرضه داشت: در مورد آن ظلمهایی که با مادرم حضرت زهرا سلام الله علیها کردند به خدا قسم ان دو (غاصب اول و غاصب دوم) را از قبر بیرون میکشم سپس به اتش میکشانم سپس خاکسترشان کرده و به دریا میریزم. در این حال امام رضا علیه السلام به ایشان نزدیک شده و بین دو چشمانش را بوسیدند و فرمودند پدر و مادرم فدای تو. تو اهل امامت هستی.

[43]  بحار الأنوار : ج 50 ، ص 59  ؛ دلائل الإمامة : ج 1 ، ص 400