بت پرستی « غاصب اول » و « غاصب دوم » بعد از اسلام آوردن
عن أبان بن أبی عیاش، عن سلیم بن قیس الهلالی، عن أمیر المؤمنین علیه السلام - فی حدیث طویل -: ولقد قال لاصحابه الاربعة - أصحاب الکتاب - الرأی - والله - أن ندفع محمدا برمته ونسلم، وذلک حین جاء العدو من فوقنا ومن تحتنا. فقال صاحبه: ولکن نتخذ صنما عظیما فنعبده لانا لا نأمن من أن یظفر ابن أبی کبشة فیکون هلاکنا، ولکن یکون هذا الصنم لنا زخرا فإن ظفرت قریش أظهرنا عبادة هذا الصنم وأعلمناهم أنا کنا لم نفارق دیننا، وإن رجعت دولة ابن أبی کبشة کنا مقیمین على عبادة هذا الصنم سرا، فنزل جبرئیل علیه السلام فأخبر النبی صلى الله علیه وآله، ثم خبرنی رسول الله صلى الله علیه وآله به بعد قتلی ابن عبد ود، فدعاهما، وقال: کم صنما عبدتما فی الجاهلیة ؟ !. فقالا: یا محمد ! لا تعیرنا بما مضى فی الجاهلیة. فقال: کم صنما تعبدان یومکما هذا ؟. فقالا: والذی بعثک بالحق نبیا ما نعبد الله منذ أظهرنا لک من دینک ما أظهرنا. فقال: یا علی ! خذ هذا السیف فانطلق إلى موضع کذا.. وکذا فاستخرج الصنم الذی یعبدانه فاهشمه، فإن حال بینک وبینه أحد فاضرب عنقه، فانکبا على رسول الله صلى الله علیه وآله، فقالا: استرنا سترک الله. فقلت أنا لهما: اضمنا لله ولرسوله أن لا تعبدا إلا الله ولا تشرکا به شیئا. فعاهدا رسول الله صلى الله علیه وآله على ذلک، وانطلقت حتى استخرجت الصنم فکسرت وجهه ویدیه وجزمت رجلیه، ثم انصرفت إلى رسول الله صلى الله علیه وآله، فو الله لقد عرف ذلک فی وجوههما علی حتى ماتا.(9)
حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمودند :در جنگ با کفار ما در محاصره شدید دشمنان بودیم .« غاصب دوم » به بقیه همد ستان خود گفت : باید محمد را تحویل دشمن بدهیم تا جان سالم بدر بریم .« غاصب اول » گفت : نه بایستی بتی بزرگ همراه داشته باشیم و بپرستیم تا اگر قریش بر مسلمانان پیروز شد بت خویش را ظاهر کنیم و بگوییم : ما دست از بت پرستی بر نداشته ایم ، و اگر مسلمانان پیروز شدند مخفیانه بت را می پرستیم . جبرئیل مطلب را برای پیامبر صل الله علیه و آله بازگو کرد. حضرت - پس از کشته شدن عمرو بن عبدود – « غاصب اول » و « غاصب دوم » را احضار کرد و از آنها پرسید : شما در زمان جاهلیت چند بت پرستیده اید ؟ گفتند : ما را ملامت نکن به آنچه در زمان جاهلیت گذشته است. پیامبر صل الله علیه و آله فرمودند : امروز چند بت پرستیده اید ؟ آنها سوگند خوردند که پس از اسلام بت نپرستیده اند . حضرت شمشیری به دست من داد و فرمود : یا علی این شمشیر را بگیر و به فلان موضع رفته و بتی را که این دو می پرستیدند بیرون بیاور و خرد کن ، اگر کسی مانع شد گردن او را بزن . هر دو به پای حضرت افتاده و گفتند : آبروی ما را مبر ....من به آن دو گفتم : ضمانت کنید برای خدا و پیامبرش که جز خدا را نپرستید و به او شرک نیاورید . آنها به پیامبر صل الله علیه و آله قول داند . من رفتم آن بت را بیرون آورده و خرد کردم و بر گشتم . به خدا سوگند تا هنگام مردن آثار ( کینه آن روز ) در چهره آن دو معلوم بود.
[9] بحارالانوار : ج 30 ، ص 332
