تصمیم « غاصب اول » برای کشتن امیرالمومنین (ع)

کان فلانی قال لخالد بن الولید: إذا انصرفت من الفجر  فاضرب عنق علی. فصلى إلى جنبه لاجل ذلک، و فلانی فی الصلاة یفکر فی العواقب، فندم، فجلس فی صلاته حتى کادت الشمس تطلع، یتعقب الآراء ویخاف الفتنة ولا یأمن على نفسه، فقال قبل أن یسلم فی صلاته: یا خالد ! لا تفعل ما أمرتک به، ثلاثا. وفی روایة أخرى: لا یفعلن خالد ما أمرته  فالتفت علی علیه السلام، فإذا خالد مشتمل على السیف إلى جانبه، فقال: یا خالد ! أو کنت فاعلا ؟ ! فقال: إی والله، لولا أنه نهانی لوضعته فی أکثرک شعرا. فقال له علی علیه السلام: کذبت لا أم لک، من یفعله أضیق حلقة است منک.(18)

 

« غاصب اول » به خالد دستور داد که در هنگام نماز صبح در کنار امیرالمومنین علیه السلام بنشیند و با شمشیر گردن مولا علی علیه السلام را بعد نماز صبح بزند. اما « غاصب اول » در هنگام نماز از عواقب سوء این کار ترسید و پشیمان شد. و بعد نمازش به سرعت خطاب به خالد گفت : آنچه را به تو گفتم انجام نده! بعد نماز امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خالد فرمودند : تو می خواستی مرا بکشی ؟ خالد گفت : آری اگر او من را نهی نکرده بود. امیرالمومنین علیه السلام خطاب به او فرمودند : دروغ گفتی ، ای بی پدر و مادر! کسی که من را می کشد ، سوراخ پشتش از تو تنگ تر است!


[18] بحارالأنوار : ج 29 ، ص 138 ؛  الاحتجاج  طبرسی : ج 1 ، ص 118